Κυριακή, Απριλίου 03, 2011

...το ρομαντσο της μοναξιας...(κατι σαν επιλογος)

"Ειναι αστειο που πιστευουμε οτι ενα ρομαντσο απαιτει δυο ανθρωπους,ενω το ρομαντσο της μοναξιας μπορει να ειναι πολυ πιο υπεροχο και εντονο.
Μονος του,ο κοσμος μας  προσφερεται ελευθερα.Χωρις μασκα...δεν εχει αλλη εκλογη..."


....και εδω τελειωνει η αναγνωση αυτου του  βιβλιου...
...του καλυτερου φιλου του ανθρωπου...
...μετα την μουσικη....
...μετα την φαντασια που αναπτυσσεται με τον συνδυασμο των δυο...
...μετα την φαντασια ...την υπερφυσικη ικανοτητα του ανθρωπινου νου...

...καληνυχτα σας...
...λοιπον...

2 σχόλια:

jokand είπε...

Θα συμφωνήσω μαζίσου!
Στην μοναξιά σου, είσαι πιο ειλικρινείς, πιο ο εαυτός σου...Και περισσότερο ρομαντικός από ποτέ...
ΖΗΤΩ Η ΜΟΝΑΞΙΑ!!!

gblue77 είπε...

...και'γω συμφωνω με την αποψη του Ρομπινς αγαπητε.Ηταν ενα υπεροχο αναγνωσμα που το κρατησα οσο περισσοτερο μπορεσα γιατι για ακομη μια φορα δεν ηθελα να τελειωσει...
...η αλλιως,ηθελα αυτος ο ερωτας να μεινει για παντα,...Αν δεν το εχεις διαβασει ακομα σου συνιστω να το κανεις...(αν και απο εδω θα εχεις την ευκαιρια κατα καιρους να διαβαζεις αποσπασματα απο το βιβλιο). :)..καλησπερες Peg@